پرخوری عصبی چیست؟

پرخوری عصبی یا اختلال تغذیه عصبی یک اختلال روانشناختی است که با الگوهای نامناسب در رفتارهای تغذیه‌ای و احساسات مرتبط با غذا مشخص می‌شود. افرادی که از پرخوری عصبی رنج می‌برند، ممکن است تمایل داشته باشند به طور بیش از حد غذا بخورند و بعد از آن احساس پشیمانی، خشم، یا استرس کنند.

عواملی مانند استرس، اضطراب، افسردگی، نگرانی از وزن، تصورات نادرست درباره بدن و ظاهر، و تجربیات ناخوشایند در زمینه تغذیه ممکن است نقش مهمی در ایجاد پرخوری عصبی داشته باشند. درمان پرخوری عصبی ممکن است شامل مشاوره روانشناختی، مشاوره تغذیه‌ای، و در برخی موارد داروها باشد. اهمیت مشورت با پزشک تخصصی و تیم درمانی متخصص در این باره بسیار مهم است تا بهبود و بهبودی در این اختلال روانشناختی حاصل شود.
در ادامه به بررسی دلایل و علائم، عوارض پرخوری عصبی می پردازیم. با مجله اینترنتی لاجورد همراه باشید.

دلایل پرخوری عصبی

پرخوری عصبی ممکن است به دلایل مختلفی باشد که شامل امور روانشناختی، اجتماعی و فیزیولوژیکی می‌شود. استرس و اضطراب می‌تواند باعث افزایش اشتها و خوردن بیش از حد غذا شود. برخی افراد به خوردن به عنوان راهی برای کنترل احساسات منفی خود روی می‌آورند. افرادی که از افسردگی رنج می‌برند ممکن است به خوردن بیش از حد متمایل باشند تا احساس تسکین و آرامش بیشتری داشته باشند.

برخی افراد ممکن است در شرایط تنهایی یا خستگی شدید به خوردن بیش از حد متمایل شوند تا احساس تسکین و راحتی بیشتری داشته باشند. افرادی که تصورات نادرستی درباره بدن خود دارند ممکن است به خوردن بیش از حد روی آورند تا به وزنی ایده‌آل نزدیک شوند یا احساس بهتری درباره خود داشته باشند.

تجربیات ناخوشایند در گذشته ممکن است باعث شود که افراد به خوردن بیش از حد متمایل شوند تا احساس کنترل بر روی غذا و احساس تسکین داشته باشند. با توجه به این دلایل، درمان پرخوری عصبی معمولاً شامل مشاوره روانشناختی، مشاوره تغذیه‌ای و در برخی موارد داروها می‌شود تا به افراد کمک شود تا با عوامل موجب این اختلال روانشناختی مقابله کنند و الگوهای سالم‌تری در تغذیه و رفتارهای غذایی خود برقرار کنند.

علائم پرخوری عصبی

پرخوری عصبی یک اختلال خوردن است که با دوره های مکرر پرخوری مشخص می شود و به دنبال آن رفتارهای جبرانی مانند استفراغ خود به خود یا سوء استفاده از ملین ها، دیورتیک ها یا تنقیه ها انجام می شود. علائم پرخوری عصبی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• پرخوری: این شامل خوردن مقدار زیادی غذا در مدت زمان کوتاهی است، حتی زمانی که احساس سیری می کنید. پرخوری معمولاً با احساس کنترل از دست دادن همراه است.
• رفتارهای جبرانی: اینها رفتارهایی هستند که برای خلاص شدن از کالری های مصرف شده در طول پرخوری انجام می شوند. رفتارهای جبرانی رایج عبارتند از استفراغ خود به خود، سوء استفاده از ملین ها، دیورتیک ها یا تنقیه ها و ورزش بیش از حد.
• نگرانی در مورد وزن و شکل بدن: افراد مبتلا به پرخوری عصبی اغلب نگران وزن و شکل بدن خود هستند. آنها ممکن است از نظر چاقی وسواس داشته باشند و حتی اگر لاغر باشند خود را چاق ببینند.
  در یکی از مقالات سایت لاجورد درمورد کاهش اشتها پرداخته ایم. برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید این مقاله را مطالعه کنید.

درمان پرخوری عصبی

درمان پرخوری عصبی معمولاً شامل ترکیبی از درمان و دارو است. درمان شناختی رفتاری (CBT) این نوع درمان به شما کمک می کند تا الگوهای تفکر و رفتار منفی که منجر به پرخوری می شوند را شناسایی و تغییر دهید. درمان بین فردی (IPT) این نوع درمان به شما کمک می کند تا مهارت های ارتباطی و بین فردی خود را بهبود ببخشید. درمان خانواده این نوع درمان می تواند به اعضای خانواده شما کمک کند تا پرخوری عصبی را درک کنند و از شما حمایت کنند.

داروهای ضد افسردگی این داروها می توانند به بهبود علائم افسردگی و اضطراب که اغلب با پرخوری عصبی همراه هستند، کمک کنند. داروهای تثبیت کننده خلق و خو این داروها می توانند به نوسانات خلقی و رفتارهای تکانشی که ممکن است با پرخوری عصبی مرتبط باشند، کمک کنند. انتخاب بهترین روش درمانی برای شما به عوامل مختلفی از جمله شدت علائم، نیازهای فردی و ترجیحات شما بستگی دارد. از یک رژیم غذایی سالم و منظم پیروی کنید. ورزش منظم داشته باشید. به اندازه کافی بخوابید. از استرس دوری کنید. با یک گروه حمایتی یا یک درمانگر صحبت کنید. بهبودی از پرخوری عصبی زمان و تلاش می برد، اما با درمان مناسب، می توانید از این اختلال غلبه کنید و زندگی سالمی داشته باشید.

عوارض پرخوری عصبی

پرخوری عصبی می‌تواند به عوارض جسمی و روانی منجر شود. خوردن بیش از حد ممکن است منجر به اضافه وزن و چاقی شود که ممکن است با عوارض جانبی نظیر دیابت، فشار خون بالا، بیماری‌های قلبی و مشکلات مفاصل همراه باشد. خوردن بیش از حد می‌تواند باعث مشکلات گوارشی مانند سوزش معده، گازهای معده، اسهال یا یبوست شود.

پرخوری عصبی ممکن است با اختلالات مزاجی مانند افسردگی، اضطراب، اضطراب اجتماعی و اختلالات خواب همراه باشد. افرادی که به خوردن بیش از حد متمایل هستند، ممکن است با مشکلات قلبی مانند افزایش کلسترول، فشار خون بالا و بیماری‌های قلبی مواجه شوند.

پرخوری عصبی ممکن است باعث اختلالات تغذیه‌ای مانند کمبود ویتامین‌ها، مواد معدنی و مواد غذایی مورد نیاز بدن شود که منجر به مشکلات جسمی و روانی بیشتری می‌شود. بهترین راه برای پیشگیری از عوارض پرخوری عصبی، مشاوره با پزشک یا متخصص تغذیه و روانشناسی است تا بهبودی در این اختلال روانشناختی حاصل شود.

پرخوری عصبی چگونه تشخیص داده می شود؟

پرخوری عصبی توسط یک متخصص بهداشت روان مانند روانپزشک یا روانشناس تشخیص داده می شود. برای تشخیص پرخوری عصبی، متخصص بهداشت روان موارد زیر را بررسی می کند. آیا دوره های مکرر پرخوری دارید؟ آیا رفتارهای جبرانی مانند استفراغ خود به خود یا سوء استفاده از ملین ها، دیورتیک ها یا تنقیه ها انجام می دهید؟ آیا نگران وزن و شکل بدن خود هستید؟

آیا سابقه اختلالات خوردن یا سایر مشکلات سلامت روان دارید؟ آیا سابقه سوء مصرف مواد یا الکل دارید؟ برای بررسی هر گونه مشکل سلامتی مرتبط با پرخوری عصبی انجام می شود. ممکن است برای بررسی هر گونه مشکل سلامتی مرتبط با پرخوری عصبی انجام شود.

برای تشخیص پرخوری عصبی، باید معیارهای خاصی را که در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) ذکر شده است، برآورده کنید. اگر متخصص بهداشت روان تشخیص دهد که شما پرخوری عصبی دارید، یک برنامه درمانی برای شما ایجاد خواهد کرد. این برنامه درمانی ممکن است شامل درمان، دارو و سایر خدمات حمایتی باشد.