چگونه به بیمار در حال تشنج کمک کنیم؟
تشنج چیست
تشنج یک وضعیت عملکردی ناگهانی و ناخودآگاه عضلات است که با انقباض شدید یک یا چند عضله همراه است. این وضعیت ممکن است به صورت کوتاهمدت باشد یا به شدت و طولانیتر ادامه یابد. تشنجها میتوانند بر اساس منطقه مورد تحت تأثیر، شدت، مدت زمان و علت تقسیم شوند. برخی از انواع تشنجها عبارتند از:
- تشنجهای کلی: وقتی تمام بدن تحت تأثیر قرار میگیرد و شامل از بین رفتن آگاهی، انقباضات عضلانی، و تشنج شدید میشود. این موارد ممکن است نتیجهی بیماریهایی مانند اپیلپسی باشند.
- تشنجهای جزئی: فقط یک قسمت از بدن، مثلاً یک بخش از صورت یا یک عضو خاص از بدن تحت تأثیر قرار میگیرد.
- تشنجهای موتوری: این نوع تشنجها با انقباضات و حرکات نامنظم یک یا چند عضو از بدن همراه است، مانند رعشه یا جابهجایی غیرارادی.
- تشنجهای حسی: این نوع تشنجها با تغییرات در حواس حسی مانند احساس تاریکی، سوزش یا تورم در بخشی از بدن همراه است.
تشنجها میتوانند از عوامل مختلفی مانند اپیلپسی، فشار خون بالا، نارسایی کلیه، مغزی، یا عوامل دیگر ناشی شوند. در صورت تجربه تشنج، مراجعه به پزشک یا اورژانس بسیار حائز اهمیت است تا علت آن شناسایی و درمان مناسب انجام شود. در ادامه به بررسی روشهای درمان می پردازیم. با مجله اینترنتی لاجورد همراه باشید.
روش های درمان تشنج
درمان تشنج بستگی به علت اصلی آن دارد. اما در صورتی که شخصی تشنج داشته باشد، اولین گام درمان تشنج، اطمینان از ایمنی و امنیت فرد مبتلا به تشنج است. اطمینان حاصل کردن از اینکه فرد از اطرافیان و اشیاء خطرناک دوری داشته باشد و از او محافظت شود، بسیار مهم است. فراهم کردن یک محیط آرام و ایجاد شرایط آرامش برای فرد مبتلا به تشنج میتواند کمک کننده باشد. اطمینان از اینکه فردی که تشنج دارد، فضای کافی دارد تا به آزادی حرکت کند و از او محافظت شود.
اطمینان از اینکه اطرافیان و شیءهایی که ممکن است به فرد آسیب بزنند، از او دوری داشته باشند. در صورتی که فرد دچار تشنج شده باشد، باید فوراً به پزشک مراجعه کند تا علت اصلی تشنج تشخیص داده شود و درمان مناسب انجام شود. در مواردی که تشنج به علت بیماریهای مانند صرع، بیماریهای مغزی یا بیماریهای دیگر اتفاق افتاده است، درمان باید توسط پزشک تخصصی انجام شود. در بعضی موارد، داروها یا روشهای دیگر مانند جراحی ممکن است برای کنترل تشنج مورد استفاده قرار گیرد.
گاهی تب بالا می تواند باعث ایجاد تشنج در افراد شود. اگر می خواهید بدانید چه زمانی تب در کودکان و بزرگسالان خطرناک است ؟ مقاله موجود در سایت لاجورد را مطالعه کنید.
چه چیزی باعث تشنج میشود؟
تشنج یک وضعیت ناگهانی و ناخواسته است که ممکن است در هر سنی اتفاق بیفتد.
بیماری های نورولوژیک
بیماریهایی مانند صرع، سکته مغزی، تروماهای مغزی و عفونتهای مغز و اعصاب میتوانند علت تشنج باشند.
عوامل خارجی
مصرف مواد مخدر، سموم، الکل، داروهای خاص و سایر عوامل خارجی میتوانند باعث تشنج شوند.
بیماری های متابولیک
بیماریهایی مانند دیابت، کمبود ویتامینها، کمبود آب و الکلیسم و سایر موارد متابولیک میتوانند باعث تشنج شوند.
عوامل ژنتیکی
برخی از بیماریهای ژنتیکی مانند بیماریهای متابولیک و صرع میتوانند باعث تشنج شوند.
عوامل محیطی
عوامل محیطی مانند تنش، خستگی، بیخوابی و سایر عوامل محیطی میتوانند باعث تشنج شوند.
بیماری های قلبی
برخی از بیماریهای قلبی مانند آریتمی قلبی میتوانند باعث تشنج شوند. در یکی از مقالات سایت لاجورد به بررسی نکات موثر برای حفظ سلامت قلب پرداخته ایم. جهت کسب اطلاعات بیشتر می توانید این مقاله را مطالعه کنید.
بیماری های تنفسی
برخی از بیماریهای تنفسی مانند آسم و عفونتهای ریه میتوانند باعث تشنج شوند.
بهتر است در صورت تجربه تشنج، به پزشک مراجعه کنید تا علت آن تشخیص داده شود و درمان مناسب انجام شود.
چگونه به فرد در حال تشنج کمک کنیم؟
اگر شخصی در حال تشنج است، مهم است که خونسرد باشید و اقدامات زیر را انجام دهید:
- فرد را به مکانی امن منتقل کنید.
- از اطرافیان بخواهید که محیط را ایمن کنند.
- از سر فرد محافظت کنید.
- زبان فرد را بیرون نیاورید.
- منتظر پایان تشنج باشید.
مهم است که فرد را به مکانی امن منتقل کنید تا از آسیب دیدن او جلوگیری کنید. اگر فرد روی زمین افتاده است، او را به پهلو بچرخانید تا از خفگی او جلوگیری کنید. مهم است که محیط را ایمن کنید تا از آسیب دیدن فرد جلوگیری کنید. اگر فرد در کنار مبل یا میز افتاده است، مبل یا میز را جابجا کنید تا از برخورد سر یا بدن او به آن جلوگیری کنید. مهم است که از سر فرد محافظت کنید تا از آسیب دیدن آن جلوگیری کنید.
اگر فرد روی زمین افتاده است، زیر سر او یک بالش یا حوله قرار دهید. بیرون آوردن زبان فرد میتواند باعث آسیب به او شود. در عوض، زبان فرد را به آرامی به سمت پایین فشار دهید. تشنج معمولاً چند دقیقه طول میکشد. در طول تشنج، فرد هوشیاری خود را از دست میدهد و ممکن است حرکات غیرقابل کنترلی داشته باشد. پس از پایان تشنج، فرد ممکن است گیج و سردرگم باشد.
اگر فرد پس از پایان تشنج به هوش نیامد یا علائم دیگری مانند تنگی نفس، درد قفسه سینه، یا خونریزی داشت، باید با اورژانس تماس بگیرید. اگر شما یا یکی از نزدیکانتان سابقه تشنج دارید، باید در مورد نحوه کمک به فرد در حال تشنج با پزشک خود صحبت کنید.
تفاوت تشنج و صرع چیست؟
تشنج و صرع دو وضعیت مختلف هستند، اما تشنج میتواند یکی از علائم صرع باشد. این دو وضعیت به صورت زیر قابل تفکیک هستند. تشنج وضعیتی است که معمولاً به شدت بالا و انقباضات عضلانی سریع و ناگهانی در یک یا چند بخش از بدن همراه است. تشنجها میتوانند نتیجهی بیماریهایی مانند صرع، فشار خون بالا، تروما مغزی یا شرایط دیگر باشند. تشنجها ممکن است یکی از علائم صرع باشند، اما نه همهی تشنجها صرعی هستند.
صرع یک بیماری مزمن و عموماً ناشی از فعالیت نامطبوع الکتریکی در مغز است که منجر به تشنجها، تغییرات در رفتار یا حالت زندگی شخص میشود. این بیماری میتواند در هر سنی شروع شود و شامل تشنجهای متنوعی باشد که ممکن است با آگاهی کاهش یابنده، انقباضات عضلانی شدید، یا حتی تغییر در حواس و رفتار همراه باشد.
صرع میتواند تحت درمان دارویی و مدیریت توسط پزشکان و متخصصین مغز و اعصاب قرار گیرد. تشنج میتواند علامتی از صرع باشد، اما هر تشنجی صرعی نیست. در صورت تجربه تشنج، بهتر است به یک پزشک مراجعه کنید تا علت آن تشخیص داده شود و درمان مناسب انجام شود.